Papugolandia 
Jak sama nazwa wskazuje jest wolierą w której mieszka kilka gatunków papug razem i dobrze się tolerują. Oczywiście w każdej rodzinie zdarzają się niesnaski i awantury, papugi są bardzo terytorialne i potrafią być agresywne wobec siebie, zwłaszcza wobec słabszych i niedomagających sztuk. Zdarza się, że zabiją jakąś kaleką czy chorą papugę, a jej ciało po prostu zniknie. Robią tak, bo nie lubią odstępstw od normy, a także chcą pozbyć się niechcianego osobnika, który zwraca na siebie uwagę, żeby chronić się przed drapieżnikami i nie rzucać się im w oczy (jako stado). A czy my ludzie, nie robimy tak samo ? Maltretujemy tych innych w szkole, na studiach czy w pracy, a więc kolorowe i piękne papugi są czasem bezlitosne. Ale w większości przypadków żyją w zgodzie i harmonii.
– Woliera musi mieć odpowiednią ilość miejsca i zakamarków, aby papuga mogła uciec przed dziobem czy szponem agresora i zejść mu z linii ognia. Gdy każda znajdzie swoje miejsce, będą czuły się bezpiecznie. Woliera ma być dobra i użytkowa dla papug, a nie dla nas. To nie jest element dekoracyjny ogrodu, ale mieszkanie dla ptaków.
– Do naszych wolier nie polecamy wkładać żadnych skrzynek lęgowych, bo wtedy papugi stają się bardzo agresywne i zaczynają ze sobą walczyć o terytorium i prawo do lęgów. Unikajmy rozmnażania się, choć papugi mogą złożyć jaja i je porzucić.
– Tak samo nie polecamy utrzymywać z papugami innych gatunków ptaków: kanarków, amadyn, ryżowców, gołąbków itp., papugi to papugi, a nie jakieś mixy. Jeśli już, to polecamy małą zeberkę australijską, która doskonale współżyje z papugami i nie pozwoli się im złapać.
– Wolierę tworzymy w oparciu o tak zwane papugi średnie, które są łatwiejsze do zdobycia i odtworzenia, a także tańsze od dużych (może to mieć znaczenie gdy któraś z nich ucieknie lub ktoś zniszczy ci wolierę i wypuści albo ukradnie ptaki). Niestety, licz na najlepsze, ale szykuj się na najgorsze. Poza tym średnie papugi są ruchliwsze i zapewniają odpowiednią dynamikę w wolierze.
– Papug nie może być za dużo, żeby miały miejsce na fruwanie, ale z drugiej strony lubią żyć w dużych koloniach i wchodzić ze sobą w interakcję. Takie papugi są bardziej ruchliwe i zdrowsze od tych, które żyją w samotności. Różne gatunki powodują to, że gdy jeden ucina sobie drzemkę, to drugi rozrabia i zawsze coś się dzieje.
– Papugi muszą być w wolierze widoczne i cieszyć nasze oko swoimi kolorami, nie możemy szukać ptaków i zastanawiać się gdzie one się podziały ? Muszą być porządnie wybarwione, żeby wizualnie dobrze się prezentowały. Wszak mamy wolierę rekreacyjną.
– Do woliery nie wkładamy na stałe żadnych roślin, nie sadzimy wewnątrz żadnych drzewek (za to wokół woliery jak najbardziej), bo papugi wszystko poszatkują i zniszczą. Można wrzucać jedynie gałęzie z liśćmi brzozy, czereśni, wierzby, a zimą zwykłego świerku, żeby miały jakieś zajęcie przy obróbce. Unikajmy krzewów ozdobnych, bo często są dla papug trujące.
