Jak sama nazwa wskazuje jest wolierą w której mieszka kilka gatunków papug razem i dobrze się tolerują. Oczywiście w każdej rodzinie zdarzają się niesnaski i awantury, papugi są bardzo terytorialne i potrafią być agresywne wobec siebie. Po prostu pamiętaj, że papuga nie jest tylko kolorowym pluszakiem i ma swój temperament. Trzymając je w większej populacji, wielogatunkowej czy w ramach tylko jednego gatunku musisz uważać i obserwować ptaki. To są żywe organizmy i nie da się wszystkiego przewidzieć. Jeśli spełni się kilka podstawowych warunków, to papugi żyją w harmonii.
– Woliera musi mieć odpowiednią ilość miejsca i zakamarków, aby każda papuga czuła się w niej bezpiecznie i mogła odpocząć w spokoju. Woliera ma być dobra i użytkowa dla papug, a nie dla nas. To nie jest element dekoracyjny ogrodu, ale mieszkanie dla ptaków.
– Do naszych wolier nie polecamy wkładać żadnych skrzynek lęgowych, bo wtedy papugi stają się bardzo agresywne i zaczynają ze sobą walczyć o terytorium i prawo do lęgów. Unikajmy rozmnażania się w takich warunkach. Podczas lęgów każda para powinna być izolowana.
– Tak samo nie polecamy utrzymywać z papugami innych gatunków ptaków: kanarków, amadyn, ryżowców, gołąbków itp., papugi to papugi. Jeśli już, to polecamy małą zeberkę australijską, która doskonale współżyje z papugami i nie pozwoli się im złapać.
– Wolierę tworzymy w oparciu o tak zwane papugi średnie. Wszystkie papugi są cenne i ważne, muszą mieć zapewnione odpowiednie warunki, ale średnie są po prostu łatwiejsze do zdobycia i nie tak drogie, a jeśli zaczynasz, to budżet też jest ważny. Poza tym średnie papugi są ruchliwsze i zapewniają odpowiednią dynamikę w wolierze. Jest na czym oko zawiesić.
– Papug nie może być za dużo, żeby miały miejsce na fruwanie, ale z drugiej strony lubią żyć w koloniach i wchodzić ze sobą w interakcję. Od człowieka wolą inną papugę. Takie ptaki są bardziej ruchliwe i zdrowsze od tych, które żyją w samotności. Różne gatunki powodują to, że gdy jeden ucina sobie drzemkę, to drugi rozrabia i zawsze coś się dzieje.
– Papugi muszą być w wolierze widoczne i cieszyć nasze oko swoimi kolorami, nie możemy szukać ptaków i zastanawiać się gdzie one się podziały ? Muszą być porządnie wybarwione, żeby wizualnie dobrze się prezentowały. Wszak mamy wolierę rekreacyjną.
– Do woliery nie wkładamy na stałe żadnych roślin, nie sadzimy wewnątrz żadnych drzewek (za to wokół woliery jak najbardziej), bo papugi wszystko poszatkują i zniszczą. Można wrzucać jedynie gałęzie z liśćmi brzozy, czereśni, wierzby, a zimą zwykłego świerku, żeby miały jakieś zajęcie przy obróbce. Unikajmy krzewów ozdobnych, bo często są dla papug trujące. Dobre są drewniane skrzynki po mandarynkach, pomarańczach, bo papugi wygryzają sobie w nich dziury i bawią się nimi.
Pamiętaj, aby na bieżąco monitorować to co dzieje się w wolierze, bo każdy ptaszek jest ważny. Jeśli któryś wygląda na słabszego, izoluj go i poradź się specjalisty.
Jak poznać, że papugi są zdrowe ?
W przypadku woliery niezbędne są codzienne obserwacje zachowania papug. Muszą zachowywać się tak samo jak w pozostałe dni, być wesołe i aktywne, a przede wszystkim muszą pobierać pokarm. Jeśli nie są osowiałe, napuszone, nie siedzą apatycznie w kącie, szczególnie na podłodze, pióra są lśniące i zwarte – bez ubytków – a ogon suchy, to Twoje papugi są zdrowe jak rydze. Może zdarzyć się, że ptaki się pogryzą lub uderzą o jakiś element klatki i chwilowo będą niedysponowane lub mieć rany. Jeśli posiedzą w spokoju 2-3 dni, to powinny dojść do pierwotnej dobrej formy. Dobrze też jest obserwować kolor odchodów.
Jeśli naprawdę podejrzewasz chorobę, to udaj się do specjalisty, nie szukaj pomocy na forach internetowych.
Nie lubimy papug w małych klatkach, one na to nie zasługują.
